abdicat

abdicat
(L). Disinherit

Dictionary of word roots and combining forms . . 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • Mnemonic verse of monarchs in England — A mnemonic verse listing the monarchs ruling in England since William the Conqueror was traditionally used by English schoolchildren in the era when rote learning formed a major part of the curriculum.[1] The verse as it is commonly set out lists …   Wikipedia

  • Legio X Gemina — Escudo de la Legio X Gemina a principios del siglo V, según la Notitia Dignitatum occ. Activa Desde el 70 a. C. hasta el siglo V …   Wikipedia Español

  • EUROTAS — I. EUROTAS Lelegis ex Myle filio nepos, pater Spartes, Cuius maritus Lacedaemon uxoris nomine urbem condidit, iuxta Athenas alterum Graeci oculum futuram. Ab illo fluv. Laconiae, de quo mox nomen accepit. Vide Paus. Laconicis et Marshamum Canone… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • PINGERE Vestes coloribus — dixit Servius de vestibus acupictilibus, quarum usus apud Romanas matronas tum esse coepit, cum purpureis iis esset interdictum. Erat autem Matronarum habitus, ante Imperium Caesarum purpureus et auratus, quem proin a Libertinarum ordine abdicat… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • abdicate — [ abdɪkeɪt] verb 1》 (of a monarch) renounce the throne. 2》 fail to fulfil or undertake (a duty). Derivatives abdication noun abdicator noun Origin C16: from L. abdicat , abdicare renounce , from ab away, from + dicare declare …   English new terms dictionary

  • gendre — Gendre, m. pen. Est celuy qui espouse la fille d un autre, et vient du Latin, Gener. Choisir un gendre, Eligere, Deligere vel diligere generum, Capere. Il ne le veut plus à gendre, Generum abdicat. Prendre un gendre, Assumere generum …   Thresor de la langue françoyse

  • abdicate — v.tr. 1 (usu. absol.) give up or renounce (the throne). 2 renounce (a responsibility, duty, etc.). Derivatives: abdication n. abdicator n. Etymology: L abdicare abdicat (as AB , dicare declare) …   Useful english dictionary

  • abdicative — abdicative, a. rare 0. (ˈæbdɪˌkeɪtɪv) [f. L. abdicātīv us, f. abdicāt us: see abdicate and ive.] ‘Causing or implying abdication.’ J. Bailey, whence in Johnson 1755, etc …   Useful english dictionary

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”